[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Po powrocie Himmler powiedziaÅ‚ mi, co zamierza uczynić, gdy przejmie wÅ‚adzÄ™ w Niemczech i poprosiÅ‚, abym siÄ™ zastanowiÅ‚ nad nazwÄ… dla drugiej alternatywnej partii, której utworzenie mu zasuÂgerowaÅ‚em.ZaproponowaÅ‚em nazwÄ™ Niemiecka Partia JednoÂÅ›ci.Po ogólnikowej wzmiance o możliwoÅ›ci usuniÄ™cia Hitlera od daliÅ‚ mnie (byÅ‚o już prawie wpół do piÄ…tej), a sam poÅ‚ożyÅ‚ siÄ™ spać.NastÄ™pnego dnia rano, w niedzielÄ™ 22 kwietnia, okazaÅ‚o siÄ™, że sytuacja wojskowa tak bardzo siÄ™ w nocy pogorszyÅ‚a, że Hitler rozkazaÅ‚ czterem dywizjom Waffen SS pod dowództwem Obergruppenführera Steinera przeprowadzić samobójczy atak na RoÂsjan[113].Himmler byÅ‚ przekonany, że wydanie tego rozkazu byÅ‚o konieczne, chociaż zarówno ja, jak i jego adiutant uważaliÅ›my, że oznacza to tylko niepotrzebny rozlew krwi.Po Å›niadaniu przyszedÅ‚ Obergruppenführer Berger.MiaÅ‚ pojechać z nami do Hohenlychen, a Wustrow miano ewakuować, gdyż znalazÅ‚o siÄ™ w bezpoÅ›rednim zagrożeniu operacyjnym.OmawialiÅ›my sprawÄ™ Vanamanna, amerykaÅ„skiego generaÅ‚a lotnictwa, byÅ‚ego attache wojskowego w Berlinie, a obecnie jeÅ„ca wojennego.Berger i ja zaproponowaliÅ›my, aby Vanamanna, wraz z jeszcze innym puÅ‚kownikiem lotnictwa USA, wywieźć ukradkiem z Niemiec i przerzucić drogÄ… lotniczÄ… przez SzwajcariÄ™ do Stanów Zjednoczonych celem nawiÄ…zania kontaktów z Rooseveltem.Vanamann miaÅ‚ siÄ™ starać o lepsze zaopatrzenie dla amerykaÅ„skich jeÅ„ców wojennych, a jednoczeÅ›nie poinformować Roosevelta o pragnieniu Himmlera zawarcia pokoju z mocarstwami zachodni mi.ZaplanowaÅ‚em to wszystko już dawno, majÄ…c także na oku zwolnienie pewnej iloÅ›ci wybitnych brytyjskich jeÅ„ców wojennych, tak, aby mogli oni dziaÅ‚ać na rzecz pojednania Anglii z Niemcami.Hitler i Himmler jednakże sprzeciwili siÄ™ temu stanowczo.OdbyÅ‚em w tej sprawie dÅ‚ugie rozmowy z Vanamannem i osiÄ…g nÄ™liÅ›my peÅ‚ne porozumienie.Ponieważ Himmler odmówiÅ‚ wyraÂżenia zgody na zwolnienie Vanamanna, uÅ‚atwiÅ‚em mu przy pomoÂcy swoich przyjaciół w Szwajcarii i przy współpracy attache wojÂskowego Stanów Zjednoczonych w Bernie, generaÅ‚a Legga, nielegalne przejÅ›cie granicy.ZrobiÅ‚em to na wÅ‚asnÄ… odpowiedzialność.Ponieważ nie miaÅ‚em od nich żadnych wiadomoÅ›ci, poprosiÅ‚em Bergera, aby siÄ™ zajÄ…Å‚ tÄ… sprawÄ….Tymczasem Himmler wyraziÅ‚ zgoÂdÄ™ na mój plan.OkoÅ‚o poÅ‚udnia musieliÅ›my w poÅ›piechu opuÅ›cić Wustrow, gdyż doniesiono nam o obecnoÅ›ci radzieckich zagonów pancernych w pobliżu Oranienburga, a także w okolicach Löwenburga i Kremmen.UdaliÅ›my siÄ™ na północ w kierunku Meklemburgii, a nastÄ™pnie skierowaliÅ›my siÄ™ na wschód, aby dotrzeć do Hohenlychen.Przez poÂnad półtorej godziny mijaliÅ›my kolumny Wehrmachtu, artylerii i czoÅ‚gów, nieustannie atakowanych z powietrza przez nisko leÂcÄ…ce bombowce i myÅ›liwce.W koÅ„cu dotarliÅ›my do Hohenlychen.Po spóźnionym obiedzie Himmler rzekÅ‚: Zaczynam wierzyć, że ma pan racjÄ™, Schellenberg.MuszÄ™ podjąć akcjÄ™.Co mi pan radzi?WyjaÅ›niÅ‚em, że sprawy posunęły siÄ™ za daleko.Nie należaÅ‚o spodziewać siÄ™ wiele po misji Vanamanna, za to jeszcze istniaÅ‚a możliwość szczerego przedyskutowania caÅ‚ej sytuacji z hraÂbiÄ… Bernadotte (bez wiedzy Himmlera poinformowaÅ‚em już hraÂbiego wyczerpujÄ…co o prawdziwej sytuacji w Niemczech).Nie wieÂdziaÅ‚em, czy uda mi siÄ™ zÅ‚apać hrabiego w Danii, ale mógÅ‚ siÄ™ on jeszcze znajdować w Lubece.Himmler poleciÅ‚, abym natychmiast udaÅ‚ siÄ™ do Lubeki.ByÅ‚ obecnie gotów poprosić hrabiego oficjalnie i w swoim imieniu o przekazanie deklaracji o kapitulacji mocarÂstwom zachodnim.PrzygotowaÅ‚em siÄ™ od razu do wyjazdu i wyruszyÅ‚em do Lubeki o wpół do piÄ…tej po poÅ‚udniu, ale z powodu ataków lotniczych i zablokowanych szos przyjechaÅ‚em tam dopiero późnym wieczoÂrem.UstaliÅ‚em, że hrabia Bernadotte znajduje siÄ™ w Apenrade w Danii i mimo ogromnych trudnoÅ›ci udaÅ‚o mi siÄ™ poÅ‚Ä…czyć z nim telefonicznie.PoprosiÅ‚em, aby przyjÄ…Å‚ mnie nazajutrz we Flensburgu.ZgodziÅ‚ siÄ™ na spotkanie 23 kwietnia o trzeciej w szwedzkim konsulacie we Flensburgu.Tymczasem nadszedÅ‚ ranek.Przez trzy godziny wypoczywaÅ‚em, a potem zadzwoniÅ‚em do Himmlera, by go poinforÂmować o planowanym spotkaniu z Bernadottem, po czym pojechaÂÅ‚em do Flensburga.PrzybyÅ‚em na miejsce o pierwszej.PrzyjÄ…Å‚ mnie szwedzki attache Chiron, który zaprosiÅ‚ mnie na obiad ze szwedzkim konsulem Petersenem.Bernadotte przybyÅ‚ o trzeciej.Po omówieniu sytuacji ogólnej i przekazaniu intencji Himmlera hrabia powiedziaÅ‚, iż nie sÄ…dzi, aby trzeba byÅ‚o jechać do Lubeki na spotkanie z Himmlerem.NajÂlepszym rozwiÄ…zaniem bÄ™dzie, jak Himmler sformuÅ‚uje swoje proÂpozycje w piÅ›mie skierowanym do.generaÅ‚a Eisenhowera, a donoÂszÄ…cym o bezwarunkowej kapitulacji Niemiec wobec mocarstw zachodnich.Ponieważ sÄ…dziÅ‚em, że dopóki Hitler żyje, bÄ™dzie to niemożliwe do przeprowadzenia, poprosiÅ‚em hrabiego, aby siÄ™ jed nak udaÅ‚ ze mnÄ… do Lubeki na spotkanie z Himmlerem.Po goÂdzinnej rozmowie hrabia zgodziÅ‚ siÄ™ to uczynić.Z Flensburga zadzwoniÅ‚em do specjalnego pociÄ…gu Himmlera z proÅ›bÄ…, aby Reichsführer przyjechaÅ‚ do Lubeki.Telefon odebraÅ‚ Brandt, który oÅ›wiadczyÅ‚, że Himmlera nie ma w tej chwili w po ciÄ…gu, obiecujÄ…c, że wkrótce do mnie zadzwoni.Na szczęście mimo trudnej sytuacji w kraju telefony dziaÅ‚aÅ‚y doskonale.O szóstej goÂdzinie Brandt zatelefonowaÅ‚ z informacjÄ…, że Himmler jest gotów przyjąć hrabiego w Lubece o dziesiÄ…tej wieczorem, a także, że życzy sobie, abym byÅ‚ obecny na tym spotkaniu.Po szybkim posiÅ‚ku wyruszyliÅ›my z hrabiÄ… do Lubeki; przyÂbyliÅ›my do konsulatu szwedzkiego o dziesiÄ…tej.UdaÅ‚em siÄ™ do naÂszego biura mieszczÄ…cego siÄ™ chwilowo w hotelu „Danziger HoF i poÅ‚Ä…czyÅ‚em siÄ™ z biurem generaÅ‚a Wuenneberga, gdzie Himmler miaÅ‚ siÄ™ zatrzymać.O dziesiÄ…tej spotkaÅ‚em siÄ™ z Himmlerem i przeÂkazaÅ‚em mu zasadnicze ustalenia mojej rozmowy z hrabiÄ…, starajÄ…c siÄ™ wzmocnić jego decyzjÄ™ ogÅ‚oszenia kapitulacji.Przez chwi lÄ™ Himmler jeszcze siÄ™ wahaÅ‚, wreszcie jednak zgodziÅ‚ siÄ™ to uczynić.A wiÄ™c dobrze, pojedziemy do hrabiego o jedenastej — rzekÅ‚.Niech pan mi zaÅ‚atwi to spotkanie.O jedenastej pojechaÅ‚em z nim do konsulatu szwedzkiego, gdzie spotkanie z hrabiÄ… odbyÅ‚o siÄ™ przy blasku Å›wiec, gdyż elektryczność wysiadÅ‚a
[ Pobierz całość w formacie PDF ]