[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nu ben jij regelrecht tegen dit probleem van de persoonlijke identiteit opgelopen en in een acute vorm.Je denkt dat je, omdat je je naam bent vergeten, niet bestaat.Je hebt het mis.Het ik zit niet in een naam.Een naam is een woord, alleen maar een woord waarmee we gemakshalve ons zelf aanduiden.De innerlijke persoon het bewustzijn in je wezen dat je ik noemt is er nog.Was dat niet het geval, dan zou je dood zijn.Je denkt ook dat je persoonlijke wereld verdwenen is alleen omdat je je de dingen uit het verleden niet herinnert.Waarom zou dat zo zijn? Je ademt nog, je leeft nog.Je zult gauw dit ziekenhuis kunnen verlaten een denkend, vragend mens, verlangend om verder te gaan met wat hij moet doen.Misschien kunnen we het een en ander reconstrueren.Waarschijnlijk krijg je al je herinneringen binnen een paar dagen of weken weer terug.Misschien duurt het wat langer.Maar ik ben hier om je daarbij te helpen.Wil je me laten helpen?'Ik keek op naar dat strenge gezicht met de zo uit de toon vallende vriendelijke ogen en fluisterde: ‘Dank u wel'.Omdat ik zo heel erg moe was viel ik daarna in slaap en toen ik wakker werd was Susskind verdwenen.De volgende dag kwam hij echter terug.‘Voel je je beter?' ‘Een beetje'.Hij ging zitten.‘Heb je er bezwaar tegen dat ik rook?' Hij stak een sigaret op en keek er met tegenzin naar.‘Ik rook te veel van die vervloekte dingen.' Hij hield me het pakje voor.‘Jij een?'‘Ik rook niet.' ‘Hoe weet je dat?'Ik dacht daarover volle vijf minuten na terwijl Susskind geduldig wachtte zonder iets te zeggen.‘Nee,' zei ik, ‘nee, ik rook niet.Dat weet ik.'‘Dat is dan een goed begin,' zei hij bijzonder tevreden.‘Je weet iets van jezelf.Wat is het eerste dat je je herinnert?'‘Pijn,' zei ik onmiddellijk.‘Pijn en drijven.Ik was ook vastgebonden.' Susskind wilde alle details weten en toen hij klaar was meende ik een zweem van twijfel op zijn gezicht te zien maar ik kan me vergissen.‘Heb je enig idee hoe je in het ziekenhuis bent gekomen?' vroeg hij.‘Nee,' zei ik.‘Ik ben hier geboren.' Hij glimlachte.‘Op jouw leeftijd?' ‘Ik weet niet hoe oud ik ben.'‘Voor zover ik weet 23.Je was betrokken bij een auto-ongeluk.Weet je daar iets van?'‘Nee.'‘Maar je weet wel wat een auto is?'‘Natuurlijk.' Ik zweeg even.‘Waar gebeurde het ongeluk?'‘Op de weg tussen Dawson Creek en Edmonton.Weet je waar die plaatsen liggen?',ia.,Susskind drukte zijn sigaret uit.‘Die asbakken zijn te klein,' mopperde hij.Hij stak een nieuwe sigaret op.‘Zou je iets meer van je zelf willen weten? Het zal van horen zeggen zijn, geen eigen kennis, maar misschien helpt het.Je naam bijvoorbeeld.'‘Dr.Matthews noemde me Grant.'Voorzichtig zei Susskind: ‘Voor zover we weten is dat je naam.Robert Boyd Grant om vollediger te zijn.Nog iets?'‘Ja.Wat deed ik? Wat was mijn werk?'‘Je was student.Je studeerde aan de universiteit van Vancouver.Herinner je je daar iets van?'Ik schudde ontkennend het hoofd.‘Wat is een mofette?' vroeg hij plotseling.‘Het is een opening in de grond waar koolzuurgas uitstroomt vulcanisch van oorsprong.' Ik staarde hem aan.‘Hoe wist ik dat?'‘Je had als hoofdvak geologie,' zei hij droog.‘Wat was de voornaam van je vader?'‘Ik weet het niet.Je zei ‘was’.Is hij dood?'‘Ja,' zei Susskind vlug.‘Veronderstel dat je naar Irving House, New Westminster gaat wat denk je daar te vinden?'‘Een museum.'‘Heb je broers of zusters?' ‘Ik weet het niet.'‘Aan welke politieke partij geef je de voorkeur aangenomen dat er een voorkeur is?'Ik dacht er over na.‘Ik weet het niet,' zei ik, mijn schouders ophalend.‘Maar ik weet ook niet of ik in politiek belang stelde.'Er waren tientallen vragen en Susskind vuurde ze snel op me af en verwachtte ook snelle antwoorden.Eindelijk hield hij op.Hij begon aan een nieuwe sigaret.‘Ik zal openhartig zijn, Bob, omdat ik niet geloof in het nut van het voor mijn klanten verbergen van onaangename feiten en omdat ik van mening ben dat jij er tegen kunt.Jouw ge heugenverlies betreft alleen je eigen persoon.Alle kennis die niet direct je ego betreft, zoals geologische feiten, aardrijkskundige namen, de theorie van het autorijden, al die kennis is volkomen ongeschonden bewaard gebleven.'Hij tikte nonchalant de as af in de richting van de asbak.‘De meer persoonlijke dingen, de dingen die jezelf en je verhouding tot anderen betreffen zijn verdwenen.Niet alleen je familie is weggevaagd maar je kunt je niet één afzonderlijk mens herinneren niet je professor in de geologie en zelfs niet je beste collegevriend.Het is alsof iets in jou besloot de lei schoon te vegen.'Ik voelde me hopeloos verloren [ Pobierz całość w formacie PDF ]