[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.' Abrwnna dacht even na en deed haar mond open om een slokje van het drankje te nemen.'Met kleine beetjes tegelijk,' maande Grodyn scherp.'Laat haar er niet in stikken, jongen.'Merodda ging op een stoel zitten en keek toe terwijl de twee mannen zich concentreerden op hun koninklijke patiënt.Stel dat haar keel zo beschadigd was dat ze stierf? Dan zou de koning een nieuwe vrouw moeten hebben.War jammer dat Tibryn erop had gestaan Lilli's huwelijk nu al te regelen! Natuurlijk kon het nog afgezegd worden, of zou dat te doorzichtig zijn? Waarschijnlijk wel, bovendien zou iedereen dan denken dat zij daar de hand in had.Het was maar goed dat Abrwnna had geprobeerd zich op te hangen in plaats van vergif in te nemen, nu die gemene roddels over de dood van lieve Caetha nog steeds de ronde deden.Ik had moeten voorzien dat ze mij zouden verdenken, dacht Merodda.Maar stel dat Burcan al zijn genegenheid aan Caetha had geschonken? Wat was er dan met mij gebeurd?Het klamme, misselijke gevoel kwam terug.Ze legde een hand tegen haar hals en rilde in de warme kamer.De zon was al bijna onder toen Tieryn Peddyc met zijn mannen en Lilli de dun van heer Camlyn bereikten.Vrouwe Varylla kwam hen met een zwarte sjaal over haar hoofd tegemoet.'Tieryn Peddyc.' Varylla wilde iets zeggen, maar ze begon te huilen.Gelukkig had haar oude kamerheer, de enige echte dienaar in de dun, in zijn leven al zoveel dood en ellende gezien dat hij kalm kon blijven.Terwijl knechten en ruiters de paarden naar de stallen brachten, bleef de oude Gatto met Peddyc, Anasyn en Lilli op het binnenplein staan en vertelde hun hoe hij de zaak geregeld had.De vermoorde krijgslieden waren in een massagraf naast de weg begraven, samen met de twee dienstmaagden.De nog levende paarden waren gevangen, het tuig en de zadels waren van de dode paarden af gehaald en lagen klaar voor de tieryn om mee te nemen.Vrouwe Bevyan, Sarra en de jonge schildknaap, die ook van adel was, lagen opgebaard in de dun.'Ze liggen in de provisiekamer, heer,' eindigde Gatto zijn verhaal.'Daar is het koel, ook 's zomers.Toen uw boodschapper hier vandaag aankwam, dat was rond het middaguur, heeft mijn vrouwe alle bedienden het veld in gestuurd om bloemen te plukken, ze liggen allemaal om haar heen.Wilt u haar zien?' 'Dat wil ik zeker,' zei Peddyc.Zijn stem klonk kalm, zelfs ietwat verstrooid.'En ik denk dat Sanno en Lilli met me mee willen.' De provisiekamer lag onder de grote zaal van heer Camlyn en was toegankelijk via een buitendeur en een steile stenen trap, die bij regen gevaarlijk glad was.Door de kleine ruimte liep een stroompje water door een stenen geul en het was er zo koud dat Lilli rilde.Kazen en andere etenswaren waren aan één kant gezet en aan de andere kant lagen de drie doden, op schragentafels, bedolven onder wilde rozen, seringen, lavendel en keukenkruiden.Bevyan lag aan de buitenkant, alsof ze nog steeds degenen beschermde die bij haar een thuis hadden gezocht.Ondanks de vele bloemen hing er een vage rottingslucht.Gatto bleef met twee hooggehouden lantaarns in zijn handen op de trap staan en liet de tieryn en zijn familie rustig afscheid nemen.Peddyc en Anasyn stonden dicht naast elkaar.Lilli had nooit eerder mannen zo stil zien staan, alsof ze versteend waren.Zijzelf kon niet ophouden te rillen van kou en verdriet.Het gezicht van Bevyan had een kille, grijsblauwe kleur en haar donkere ogen, die vaak zo vrolijk hadden gekeken, staarden flets en verdord omhoog.Haar wangen en handen, die door de bloemen heen zichtbaar waren, zaten onder de witte blaren.Heel langzaam stak Peddyc een hand uit en raakte de wang van zijn vrouw met een vinger aan.Een blaar knapte en verspreidde een vleugje stank.'Wraak, liefste,' fluisterde hij.'Ik heb altijd gedacht dat jij mij zou begraven en nooit vermoed dat ik bij jouw graf wraak zou zweren.Maar dat doe ik nu.' Peddyc draaide zich iets om en keek naar Lilli en Anasyn.'Laat me alleen.'Lilli had nog nooit zo graag gehoorzaamd.Dat is Bevva niet meer, dacht ze.En Sarra ook niet.Ze zijn allang weg, dit zijn alleen maar hun overblijfselen.Deze gedachte herhaalde ze steeds weer, in de hoop dat ze ervan zou kalmeren, maar Anasyn moest haar van de laatste trede naar buiten trekken omdat ze door haar tranen niets meer kon zien.Pas veel later voegde Peddyc zich bij Lilli, Anasyn en Varylla aan de wankele hoofdtafel.Bedienden zetten mandjes met brood voor hen neer en schonken bier in.Aan de andere kant van de zaal zaten de mannen van de tieryn al stevig te drinken.'U hebt alles uitstekend geregeld, vrouwe,' zei Peddyc tegen Varylla.'Ik dank u nederig, uit de grond van mijn hart.' 'Ik wilde alleen maar dat ik u deze gunst niet had hoeven verlenen, heer.'Peddyc knikte, pakte een kroes bier aan en dronk met grote slokken.Vervolgens veegde hij zijn mond af met de rug van zijn hand en dacht na.'Vrouwe Varylla,' begon hij, 'voordat ik uit Dun Deverry vertrok, had ik nog even tijd om met uw heer te praten.Hij heeft me een boodschap voor u meegegeven: ik kom over een paar dagen thuis.Sta klaar om met me mee te gaan en laad alles wat je mee wilt nemen in een wagen.We gaan naar mijn neef in de buurt van Yvrodur.Daar kun je blijven, terwijl ik doorrijd naar het zuiden.' Varylla sperde haar ogen open en ze werd bleek, maar ze glimlachte en knikte dat ze zou gehoorzamen.Lilli was zo overmand door verdriet dat het even duurde voordat het tot haar doordrong wat Peddycs mededeling aan de vrouwe van Camlyn betekende.Bevyan zou op de beste manier worden gewroken, want de woede om haar dood zou de Boar bondgenoten kosten.'En onze gwerbret?' fluisterde Varylla.'Hij kan pas komen wanneer de legers uit Dun Deverry vertrekken.Maar hij komt beslist.'Varylla knikte weer.Ze trilde een beetje, maar ze bleef glimlachen.'Ik zal onze godin vragen ervoor te zorgen dat mijn heer veilig thuiskomt,' zei ze.'Dank u wel voor het nieuws.''Hou het zo stil mogelijk, om te voorkomen dat een van uw knechten naar de Boar rent om het voor een handvol munten te verkopen.''U hebt gelijk.Ik zal mijn angst de schuld geven en zeggen dat ik een afschuwelijke droom heb gehad.Ik zal mijn spullen laten inladen omdat de droom me duidelijk heeft gemaakt dat alles verloren is en die ellendige indringer elk ogenblik voor de poort kan staan.' 'Uitstekend.' Peddyc knikte ferm en draaide zich om.'Lilli en Sanno, gaan jullie nu maar slapen.We zullen de doden bij zonsopgang begraven en daarna rijden we weg.'De hele avond liepen bezoekers de slaapkamer van de koningin in en uit, terwijl Abrwnna doodstil lag te vechten om adem, zo leek het tenminste.Haar keel moest branden met duizend vuren.Toch raakte Merodda ervan overtuigd dat ze na een tijdje van de ongewone aandacht was gaan genieten.Haar lijdende uitdrukking en zachte gekreun waren te gracieus en zelfs lieflijk, en uiteindelijk betrapte Merodda haar toen ze vanuit haar ooghoeken een blik op een hoveling wierp om te zien hoe hij reageerde.Op dat moment besefte Merodda dat de koningin het zou overleven.Na de avondmaaltijd kwam haar echtgenoot binnen, met een houten paard onder zijn arm.Koning Olaen ging met gekruiste benen op het voeteneinde zitten en keek, met het paard op schoot, ernstig naar de koningin.Merodda nam aan dat hij het meisje graag mocht, zoals een broer zijn zus [ Pobierz całość w formacie PDF ]