[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Odłóż na stronę pieniądze, sławę, godności; zewnętrznej wartości szukaj: bo o rzecz same, nie o nazwisko jej, chodzi.Krótkiego to wzroku i płytkiej głowy człowiek, którego pozory ułudzą.Potem jakby przez lunetę przejrzyj przenikliwym wzrokiem wszystko, co tylko ci się przytrafić może, ażebyś nie powiedział głupich ludzi oby- czajem: "nie spodziewałem się." Doświadczonej tu rady, wytrawionego rozsądku i głębokiego zastanowienia się trzeba, ażeby jakaś nieprzewidziana okoliczność całej nie sparaliżowała sprawy, ażeby roztropność nie wyrodziła się w chytrość i przewrotność, ażebyś przy tak wielkiem podobieństwie prawdy i obłudy nie wziął występku za cnotę.Naresztę kiedyś już zrobił wybór, nie odkładaj ani na chwilę; ale natychmiast czyń, coś postanowił.Żadna zwłoka nie powinna mieć miejsca w dobrym uczynku: bo on wtenczas dopiero jest dobrym, kiedy skutkiem uwieńczony zostanie.ROZDZIAŁ XXIII.O SPRAWIEDLIWOŚCI I BOGBOOJNOŚCI.ICH DZIAŁANIE.CO JEST POKUTA I NA CZEM SIĘ ZASADZA?Sprawiedliwość; ta najwznioślejsza cnota, nie dla siebie, ale dla dobra drugich zrodzona, wszystko co ma.na współbliźnich przelewa, niczego więcej nie żądając, tylko, żeby pełniona była.Ona to ludzi od krzywd wzajemnych odwodzi, ona świat cały utrzymuje w pokoju, ona stanowi harmonią w naturze, ona jest węzłem towarzystwa ludzkiego, ona każdego szlachetnego czynu jest duszą.Człowiek sprawiedliwy nikogo nie obraża, cudzego dobra sobie nie przywłaszcza, każdemu pomaga, na wszystkich z do- brej strony patrzy, o wszystkich dobrze mówi, każdemu oddaje, co mu należy, nikomu na drodze nie.staje.Jeżeli jest zwierzchnikiem, zaleca to tylko, co ze sprawiedliwością, jest zgodne; dla każdego przystępny, nie tyle na osobiste korzyści, jak na dobro podwładnych patrzy; nie puszcza bezkarnie występków, zasługi nie zostawia bez nagrody, a tak każdy u niego chętnie swój obowiązek pełni.Jeżeli jest podwładny, żyje z każdym zgodnie, ulega prawu, pełni rozkazy starszych, a kontent ze swego stanu, na urzędy się i godności nie wdziera i w cudze się sprawy nie wtrąca.Jest on sprawiedliwym bez żadnych widoków, ponieważ sądzi, że nie może być większa prawego czynu nagroda nad to wewnętrzne świadectwo, że jest sprawiedliwym człowiekiem.2.Bogobojność w rzędzie cnót pierwsze zajmująca miejsce, do Boga się bezpośrednio, Jego czci i chwały odnosi.Cześć Boża na tych dwóch rzeczach zależy: najprzód, znać i wierzyć w Boga; a potem, oddawać Mu hołd i Jego doskonałości wielbić.Nie dosyć tylko znać Boga.Znają Go i złe duchy, chociaż są Jego nieprzyjacioł- mi.Bóg wymaga po nas czci i miłości, które na czem zależą, podobno znamy lepiej, a niżeli pełnimy.Wiesz, że Bóg rządzi światem, że ma w swej opiece ród ludzki, i że wszystko od Jego woli zależy.Wyznajesz, że On sam Wszechmocny, sam dobry, sam Najwyższy; że w Nim, jako w źródle wszelkiego dobra, jako w twoim ostatecznym końcu, wieczne się uszczęśliwienie znaleźć spodziewasz.Dla czegoż Go nie czcisz, jakeś powinien? dla czegoż Mu najwyższego hołdu nie oddajesz, i nad Niego garstkę piasku przekładasz? Daremniebyś mówił, że masz religią, jeżeli jej uczynkami nie okazujesz.Chceszże żyć religijnie? chodź przed obliczem Boga i bądź doskonały.Nie czci ten Boga, kto Go nie naśladuje.Prawdziwa religia.Boga z człowiekiem, a człowieka z Bogiem, jednoczy.Niechże ona lenistwem, błędem, ani grzechem skażona nie będzie.Wielki to nierozum wierzyć w Boga ustami, a uczynkami się Go zapierać.Z takich to ludzi śmiał się niegdyś sławny pogański filozof, mówiąc: nic wznioślejszego nad wiarę chrześcian, nic nędzniejszego nad ich uczynki.3.Przebłaganiem obrażonego Majestatu Bożego jest pokuta.Ona prowadzi do obrzydzenia grzechu, ze stałem postanowieniem uczynienia zadosyć obrażonemu Bogu.Bo pokuta zależy na tem żeby przeszłe grzechy obrzydzić, zgładzić, i więcej do nich nie wracać.Przemija rozkosz doczesna: zostaje zgryzota sumienia, żal i potępienie [ Pobierz całość w formacie PDF ]