[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jeśli świadectwo wspólnoty nie objawi się w taki sposób, będzie to nie tylko zdradą ubogich, ale także i bogatych, ponieważ nie będą oni mogli wejść do królestwa Bożego, jeśli nie zdołają dostrzec, dzięki umiłowaniu sprawiedliwości, obowiązku równości i nie uczynią w danej sytuacji wszystkiego, co w ich mocy, aby spełnić ten obowiązek.Kościół zbliżając się do ubogich objawia rąbek swojej tajemnicy także bogatym.13 Wymagania miłości i sprawiedliwości będą często prowadziły braci wraz z ubogimi do ujawniania w pokoju i prawdzie, ale z odwagą i stanowczością wszelkich przejawów niesprawiedliwości zarówno społecznej, jak osobistej i instytucjonalnej, której będą doświadczać wiedząc nawet o tym, iż taka postawa mogłaby doprowadzić do przykrych dla nich następstw lub też do bolesnych i nieuniknionych rozłamów.W takich okolicznościach niech sobie przypomną słowa brata Karola od Jezusa: „Nie mamy prawa zachowywać się jak milczące psy, ale powinniśmy krzyczeć, gdy widzimy zło”.14 Niech bracia będą także wrażliwi na braci trzeciego świata, niech zwracają uwagę na potrzebę zmian pewnych sytuacji, w których przejawia się niesprawiedliwość i ucisk, przyczyniając się do uwrażliwienia opinii publicznej i do budzenia politycznej świadomości zbiorowej, bez której nie można przezwyciężyć niesprawiedliwości w skali międzynarodowej.III.Społeczny czy polityczny wymiar zaangażowania ewangelicznego15 Samo posłannictwo ewangelizacji, by mogło być w pełni zrealizowane, domaga się urzeczywistnienia miłości i sprawiedliwości.Aby było autentyczne, musi ujmować człowieka w jego całości, dostrzegać jego ciało i duszę, zarówno w jego życiu osobistym, jak i w relacjach społecznych.Ewangelizacja zmierza przez nawrócenie serca do zniszczenia grzechu i rozprzestrzeniania królestwa miłości wszędzie tam, gdziekolwiek istnieje zło i jego następstwa w postaci grzechów.Kościół w swoich ostatnich dokumentach wyraził wielką troskę, aby współczesny świat został oświecony światłem Ewangelii w taki sposób, by nawrócenie mogło objąć wszystkie aspekty życia ludzkiego, a więc życie osobiste, małżeńskie, społeczne, ekonomiczne i polityczne.Bez zajęcia tej wyraźnej postawy, rzeczywistości wiary są narażone na utratę swojej mocy i znaczenia zwłaszcza w tych krajach, gdzie istnieją takie sytuacje niesprawiedliwości, że istota orędzia ewangelicznego traci tam swoją wiarygodność.16 Ta profetyczna postawa w ukazywaniu zła i niesprawiedliwości powinna być wspólna i dla całej naszej wspólnoty, i dla Kościoła.Często powstrzymanie się od współdziałania jest już sposobem działania.Pewne sytuacje będą wymagały konkretnych przedsięwzięć i bardziej aktywnego zaangażowania w sprawach ludzi ubogich; będzie bowiem chodziło o walkę przeciwko strukturom ucisku oraz podejmowanie wysiłku w celu zbudowania nowego społeczeństwa ludzkiego.Naszym zadaniem będzie uświadomienie biskupowi ordynariuszowi i kapłanom (czyli Kościoło-^ wi lokalnemu) prawdziwej niesprawiedliwości, jaka dotyka ubogich.17 EwftnPelia istnieje ponad wszelką ideologią i nie mo-że się utożsamiać z jakąkolwiek z nich.Odróżnia ją nieograniczone wymaganie miłości, koncepcja człowieka i to, że nie ogranicza się tylko do doczesn.ego wyzwolenia człowieka.Jezus w pewnym sensie odżegnał się od wyzwolenia politycznego, by unaocznić w czasach; w których żył, transcendencję swego orędzia.Jednak Ewangelia aktualizowana dzisiaj, jak we wszystkich epokach, przez nauczanie Kościoła oświeconego Duchem Świętym wymaga od uczniów Chrystusa chętnej współpracy przy budowaniu państwa ziemskiego oraz urzeczywistnianiu miłości w społeczeństwie uwikłanym w konkretne problemy.18 Współpraca z ludźmi, którzy wyznają określoną ideologię społeczno-polityczną, wymaga od nas, jako obowiązku należnego prawdzie uszanowania w naszym działaniu transcendencji Ewangelii.Ewangelia, darzona należnym jej szacunkiem, pozwoli nam właściwie wniknąć w ducha ideologii i włączyć ją w strumień światła słowa Bożego [ Pobierz całość w formacie PDF ]